Μια συνοπτική αναφορά στα κατορθώματα του Eddie Johnson, η ικανότητα του οποίου στο μακρινό σουτ, κατέληξε να γίνει ευρηματικό σύνθημα της αποχής για τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Με διεθνές παρατσούκλι το “Fast Eddie” εκτός της δεδομένης ευστοχίας του, επειδή σούταρε υπερβολικά γρήγορα και με άρτια μηχανική. Όπως αναφέρουν και οι ειδήμονες, ο καλός σουτέρ, πρώτα σουτάρει και μετά σκέφτεται.
Ο λόγος στο Βαγγέλη.
Motörhead-Bomber #243.
Καλοκαίρι του 1994.
Ο μπασκετικός Ολυμπιακός ξεκινά τον σχεδιασμό του. Η χρονιά που είχε τελειώσει ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Ξέχωρα από την κατάκτηση πρωταθλήματος και κυπέλλου, η πρώτη συμμετοχή σε final-4, ήταν το σημαντικό γεγονός. Η συμμετοχή στον ατυχή (ο χαρακτηρισμός είναι όσο πιο επιεικής γίνεται) τελικό του Τελ Αβίβ έδειξε ότι η ομάδα μπορεί το κάτι παραπάνω. Δυστυχώς, η άλλη ομάδα θα πάρει τον τίτλο, ένα χρόνο αργότερα με περιπετειώδη τρόπο στο Παρίσι.
Η τρομερή δεύτερη χρονιά του Ρόϋ Τάρπλεϋ, του εξασφάλισε την επιστροφή του στο ΝΒΑ και όχι μόνο (δυστυχώς). Ο Ζάρκο για πολλούς και διάφορους λόγους επέλεξε την αποχώρηση (και ταυτόχρονα να πάει στους ακατανόμαστους). Τα κενά του καλύπτονται με τον 35αρη Έντυ Τζόνσον (παίκτη των Φοίνιξ Σανς) και τον Σάσα Βολκόφ (χρησιμοποιώντας τους Νιου Τζέρσεϋ Νετς). Τα ερωτηματικά πολλά, οι προβληματισμοί ακόμα περισσότεροι. Τόσο για τον Αμερικάνο παίκτη, που έπρεπε να μπει στην θέση του Ζάρκο, όσο και για τον Ουκρανό, που αντίστοιχα θα κάλυπτε τον Ρόϋ.
Όμως το ευρωπαϊκό μπάσκετ ήταν -ακόμα- πολύ πίσω από το ΝΒΑ κι εύκολα μεγάλης ηλικίας παίκτες από το ΝΒΑ μπορούσαν όχι μόνο να ανταποκριθούν, αλλά και να διαπρέψουν ταυτόχρονα.
Η χρονιά ξεκίνησε άσχημα. Η κλήρωση έφερε την ομάδα αντιμέτωπη με τους απέναντι και μάλιστα στο κλειστό του Σπόρτινγκ. Η ομάδα μας ήταν φανερά εκτός τόπου και χρόνου. Η ήττα με το “διαστημικό” 42-40, απλά φανέρωσε το πόσο κακό μπάσκετ είδαμε εκείνη την ημέρα. Ο Έντυ πήρε -εκείνη την ημέρα- το βάπτισμα του πυρός. Ένα κέρμα τον κτύπησε κάτω από το μάτι.
Για την ιστορία και μόνο, οι απέναντι, λίγο αργότερα έχασαν στη Γλυφάδα από το Περιστέρι.
Η ομάδα με την πάροδο του χρόνου έβρισκε σιγά σιγά τα πατήματά της. Για ένα τρίμηνο (Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο) η ομάδα έπαιζε καταπληκτικά με τον Έντυ Τζόνσον μπροστάρη. Ακολούθησε μια αντίστοιχα εντυπωσιακή κοιλιά κατά το διάστημα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου. Ο Έντυ συνέχισε να είναι το πρώτο βιολί της ομάδας. Άλλωστε, όλη εκείνη την αγωνιστική χρονιά θα είχε 22 πόντους και 5 ρημπάουντς ως μέσο όρο σε περίπου 34 λεπτά συμμετοχής. Όχι μόνο επιθετικά, αλλά και αμυντικά ήταν ο ηγέτης. Όλη η ομάδα λειτουργούσε γύρω από εκείνον. Ο Ιωαννίδης ξέχωρα από σκληρή άμυνα, επιθετικά στήριζε τον Έντυ με πολλά screens, ώστε να βρεθεί ελεύθερος. Κι όταν αυτό δεν γινόταν, η τεράστια μπασκετική προσωπικότητα του Έντυ έδινε τις λύσεις.
Άλλωστε είναι παίκτης που την χρονιά 1988-1989, είχε ανακηρυχθεί καλύτερος 6ος παίκτης του ΝΒΑ, ενώ κατάφερνε ταυτόχρονα να παίζει για την ομάδα και όχι τα προσωπικά του νούμερα. Ο δε χαρακτήρας του έδειχνε -από τότε- γιατί γινόταν εύκολα αγαπητός όπου κι αν έπαιξε.
Η ομάδα τερμάτισε 2η στον όμιλο της και αντιμετώπισε την ΤΣΚΚΑ στις διασταυρώσεις του θεσμού. Εντός Ελλάδας η ομάδα ήταν 1η και διατηρούσε το πλεονέκτημα έδρας μέχρι τους τελικούς, ελέω μιας χαμένης βολής του Ζάρκο στην ήττα της ομάδα μας στο ΣΕΦ (άσχετα αν και οι ακατανόμαστοι έχασαν λίγο αργότερα, όπως κι εμείς άλλωστε από τον Ηρακλή στο Ιβανώφειο).
Εύκολη ήττα στη Μόσχα με τριαντάρα (95-65) και η σειρά μεταφέρθηκε στο ΣΕΦ. Αγχωτική νίκη για το 1-1 με 86-77 και για τη συνέχεια το 3ο παιχνίδι, με την όλη ιστορία που ακολούθησε με τα νερά, τις δηλητηριάσεις και
την πεντάδα που κατέβασαν οι Ρώσοι. Αλήστου μνήμης παιχνίδι, στο οποίο οι Ρώσοι έπαιξαν με 3 παίκτες (!!!) στα τελευταία λεπτά του αγώνα. Το 79-54 έφερε την ομάδα στην Σαραγόσα για ένα 2ο συνεχόμενο final-4, με τους ακατανόμαστους ξανά αντίπαλους στον ημιτελικό.
Σε αυτό το ματς, οι απέναντι ήταν καλύτεροι, αλλά είχαν υπολογίσει χωρίς τον ξενοδόχο Έντυ. Με 0 στα 4 τρίποντα στο 1ο ημίχρονο (αλλά και 13 πόντους), ακολούθησαν 4 στα 4 τρίποντα στο 2ο (κι ένα ακόμα τρίποντο μαχαιριά του Τόμιτς 50 δευτερόλεπτα πριν την λήξη) και η ομάδα πήγε τελικό. Εκεί, η ομάδα ήταν απούσα. Σαμπόνις και Αρλάουκας έκαναν πάρτυ. Μηδέν στους δύο τελικούς η ομάδα και ο Ιωαννίδης μηδέν στα πέντε.
Στα Ελληνικά play-offs, η ομάδα πέρασε στον τελικό νικώντας κατά σειρά ΑΕΚ και Ηρακλή, όπου κατέκτησε τον τίτλο απέναντι στους άλλους με 3-2. Ως deja-vu το 45-44 του 5ου τελικού για το χαμένο ματς του κυπέλλου. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το τρίποντο του Έντυ 4 λεπτά πριν το τέλος είχε διαμορφώσει το 45-42.
Μετά το τέλος της σέζον ο Έντυ Τζόνσον επέστρεψε εκεί που ανήκε. Στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ, για να παίξει 4 ακόμα χρόνια. Αποσύρθηκε μετά από 3 παιχνίδια με το Χιούστον το 1998-99.
Για την ιστορία ο Έντουαρτ (Έντυ) Αρνέτ Τζόνσον γεννήθηκε την 1η Μαΐου 1959 στο Ιλινόις του Σικάγο και αγωνίστηκε 17 χρόνια στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. Ήταν απόφοιτος του πανεπιστημίου του Ιλινόις. Είχε επιλεχθεί το 1981 από τους Κάνσας Σίτι Κίνγκς στο 2ο γύρο (νο 29) του αντίστοιχου Ντραφτ.
Είχε αγωνιστεί κατά σειρά με τους Κάνσας Σίτι Κίνγκς, Φοίνιξ Σανς, Σηάτλ Σούπερσονικς, Σάρλοτ Χόρνετς, Ιντιάνα Πέισερς και Χιούστον Ρόκετς.
Όταν αποσύρθηκε, ήταν ο 22ος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, με 19.202 πόντους (μ.ο.16), 4.832 ρημπάουντς (μ.ο. 4) και 2.550 ασσίστς (μ.ο. 2,1).
Εις το επανιδείν Έντυ!
Υ.γ. Ακολουθεί μια αθώα παρέμβαση του διαχειριστού…
