Καλησπέρα σας!
Η φετινή στελέχωση του Ολυμπιακού, κατά την κρίση και την οπτική γωνία του Τάσου. Ακόμα κι αν έχω διαφορετική άποψη, είμαι υποχρεωμένος να παραθέσω κάθε άποψη που βασίζεται σε επιχειρήματα…
Η μουσική επιλογή ανήκει εξ ολοκλήρου στον Τάσο…
Coheed and Cambria “Welcome Home” Guitar Center Sessions on DIRECTV
Έχοντας χρόνο, ξεκίνησα να γράφω για την στελέχωση της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού. Ο Βαγγέλης με ενημέρωσε πως ο Μάρκος θα ήθελε κάτι αντίστοιχο αυτού που έγραψα. Χωρίς να σκεφτώ το έστειλα. Λάθος. Η δεύτερη σκέψη είναι καλύτερη της πρώτης. Η δεύτερη λοιπόν σκέψη, ήταν οι ενδεχόμενες αντιδράσεις σε συνάρτηση με την κακή ψυχολογία μου. Θα ήθελα να αντιμετωπίσω μία τέτοια κατάσταση; Ζήτησα να μην δημοσιευθεί. Δεν ήθελα να μπω στην διαδικασία να διαβάζω, πως γράφω ότι μου έρχεται στο κεφάλι. Δεν μπορείς να αποδείξεις. Δύσκολα αποδεικνύεις. Ποιος αποδεικνύει αυτό που γράφει στην τελική; Ακούς ένα ηχητικό. 22 λεπτών. Ζητάς να στο μεταφέρει αυτός που σε έβαλε να το ακούσεις. Όχι για να το δημοσιεύεις γενικά. Αλλά για να το ακούσει ένα άτομο. Το οποίο άτομο εμπιστεύεσαι. Το άτομο αυτό όμως όταν του περιγράφεις δεν σε αμφισβητεί, δεν ζητάει αποδείξεις και δεν αναφέρομαι στον Βαγγέλη, η σχέση μας έχει προ πολλού ξεπεράσει αυτό το στάδιο. Δεν μου μεταφέρεται όμως το ηχητικό. Όπως δεν μου έχουν μεταφερθεί και άλλα ηχητικά, παρότι τα έχω ακούσει. Οι επιλογές είναι δύο. Είτε δεν μεταφέρεις τίποτα από αυτά που άκουσες σε χώρο που ανταλλάσεις απόψεις. Είτε μεταφέρεις και ο καθείς κάνει την ανάλυση του.
Για εμένα, το πώς γίνεται η μεταφορά ηχητικών, τι ποιότητας άνθρωποι είναι αυτοί που ηχογραφούν και μετά μοιράζουν δεν με αφορά άμεσα. Με αφορά η πληροφορία, οι πληροφορίες που παίρνω. Και με τα εργαλεία που έχω προσπαθώ να αξιολογήσω ή να ερμηνεύσω καταστάσεις. Δεν με ενδιαφέρει ο τρόπος γιατί γνωρίζω τι είναι ικανός να κάνει ο άνθρωπος και γιατί δεν θα κάνω παρέα αυτούς τους ανθρώπους.
Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που πιστεύουν αυτά που τους αναφέρω. Πιστεύουν, δεν με αμφισβητούν. Δεν βρίσκουν στο πρόσωπο μου, αυτόν που θέλει δημοσιότητα, να είναι το επίκεντρο.
Υπάρχουν άλλοι που μου προσδίδουν χαρακτηρισμούς που δεν μου έχουν ξανά δοθεί στα 51 χρόνια ζωής μου.
Πέρυσι ήξερα (σε μεταγενέστερο χρόνο από αυτόν που το έμαθε ο Μάρκος) για το ραντεβού μάνατζερ Μεσίνα και ανθρώπων του Ολυμπιακού. Το έμαθα. Έμαθα και άλλες πληροφορίες που εν τέλει επαληθεύτηκαν.
Φέτος και μετά την λήξη της περιόδου, έμαθα μόνο για παίκτες που υπάρχουν ή υπήρχαν στην ομάδα. Μόνο για αυτούς. Για παίκτη ή παίκτες που αποκτήθηκαν δεν έμαθα τίποτα. Απολύτως τίποτα!
Φαντάζομαι και ο διαχειριστής μαθαίνει πληροφορίες από τον ίδιο ακριβώς μηχανισμό. Θεωρώ ότι έχει και δίαυλο επικοινωνίας με δημοσιογράφους και μάνατζερ. Εκτιμώ και πάλι, ότι έχει πολύ καλή αξιολογική κρίση. Ένα του λες, δέκα προεκτάσεις βρίσκει σε αυτό που του λες. Επιπροσθέτως, σέβεται αυτόν που του δίδει πληροφορία. Και ποτέ μα ποτέ, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος ζητήσαμε ονόματα και διευθύνσεις. Ποτέ! Όταν διαβάσω κάτι δικό του, ξέρω ότι είναι προϊόν πληροφόρησης, αξιολόγησης, ως εκ τούτου δεν με ενδιαφέρει το πώς και το γιατί.
Βέβαια, διαφωνώ με την πρακτική του. Εξηγούμαι: Δίνει πληροφορίες, όχι όμως σαφείς αρκετές φορές. Επειδή θέλει έξυπνους συνομιλητές. Σου δίνω το έναυσμα, κάνε την υπόλοιπη δουλειά. Σκέψου. Ή είναι κατά κάποιον τρόπο σαδιστής. Λίγη, λίγη η πληροφόρηση. Αστειεύομαι προφανώς, απλώς διαφωνώ.
Εκτιμώ πως έχει γίνει αντιληπτό λοιπόν ποιοι, εκτός των άλλων, μεταφέρουν πληροφορίες. Θα καταστεί σαφές στο κείμενο που θα ακολουθήσει.
Πέρασαν ημέρες, η ψυχολογία μου βελτιώνεται, ήθελα να καταθέσω την άποψη μου για την ομάδα. Και ήθελα να την καταθέσω γιατί θεωρώ πως η φετεινή προσπάθεια αδικείται. Αδικείται από τους συμμετέχοντες στον χώρο αυτόν. Τι συμβαίνει σε άλλους χώρους με αφήνει αδιάφορο, αν και σε άλλους χώρους η κριτική είναι επίσης αρνητική. Και το θεωρώ εγώ που τον Μπλατ τον κρίνω ως ένα απλά καλό προπονητή. Θα ζητήσω λοιπόν από τον διαχειριστή, αν βέβαια το θελήσει, να δημοσιεύσει το κείμενο που αρχικά είχα στείλει. Με μία επιπλέον σημείωση. Δεν θα απαντήσω σε όποιον μπει στην διαδικασία να σχολιάσει αυτά που θα διαβάσει. Ποιοι δεν θα λάβουν απάντηση, έχουν προ καιρού ενημερωθεί. Το κείμενο που αρχικά είχα στείλει, ήταν το κάτωθι:
Ο Μάρκος δίνει πληροφορίες. Προσεκτικά, αλλά δίνει. Πόσοι θέλουν να τις δουν, να τις αξιολογήσουν, να τις ερμηνεύσουν, να δώσουν προεκτάσεις είναι άλλο εντελώς θέμα. Πληροφορίες δίνει. Σαφώς και υπήρξαν προβλήματα χρηματοδότησης.
Υπήρχαν όμως και προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ Μπλατ και της πλειονότητας των παικτών. Με δύο παίκτες ο Μπλατ είχε πολύ καλή σχέση και με έναν απλά καλή. Με όλους τους άλλους στα μαχαίρια. Όχι μία, αλλά πολλές φορές επισημάνθηκε αυτό. Ο συνδυασμός, καθυστέρησης πληρωμών και κακών σχέσεων προπονητή-παικτών, έφερε την κακή χρονιά. Και πρόπερσι απλήρωτοι ήταν οι παίκτες. Και πριν τρία χρόνια πάλι καθυστερήσεις υπήρχαν. Υπήρχε όμως το φίλτρο Σφαιρόπουλος. Ο Μπλατ είναι άλλη περίπτωση. Δεν κάνεις ότι λέω; Τελείωσες για εμένα. Τυπικά όλα. Καθυστερήσεις πληρωμών θα υπάρξουν, είμαστε όμως υποχρεωμένοι να δουλεύουμε για το καλό της ομάδας. Νταντέματα, συνομιλίες, χαϊδέματα με Μπλατ δεν υπήρχαν. Ο συνδυασμός έφερε την έκρηξη. Ήτοι το ηχητικό αρχικώς και η δημοσίευση του εν συνεχεία. Που δεν είναι το μόνο. Το άλλο δεν έφτασε ποτέ στα χέρια του (ας σκεφτεί ο καθένας ότι θέλει για αυτόν που υποννοεί η παρένθεση) για αυτό και δεν δημοσιεύτηκε. Και ευτυχώς για την ομάδα.
Ο Μπλατ από όσους είχε κακή σχέση, την απεκατέστησε μόνο με έναν παίκτη. Τονίζω: Μόνο με έναν. Αυτόν που Έλληνας παίκτης χαρακτηρίζει ως «μάλαμα» στον χαρακτήρα. Και είναι αυτός που σχεδόν δεν έβγαινε στα τελευταία μας παιγνίδια πέρυσι. Αυτός που ο Μπλατ μετά το παιγνίδι με τη Φενέρ στην Τουρκία μπήκε μαινόμενος στα αποδυτήρια και άρχισε να του τα σέρνει μπροστά σε όλους τους απορημένους παίκτες, αυτός που όταν συνομιλούσε με τους Έλληνες παίκτες έδειχνε την απόγνωση του, την οργή του πολλάκις, αυτός ήταν ο μόνος παίκτης που ο Μπλατ άλλαξε γνώμη (ελπίζω δε ο χρόνος που επέλεξε να προβεί σε ενέργεια, να μην κάνει τον Μπλατ έξαλλο). Και ο λόγος δεν ήταν η έλλειψη παικτών, (ο Αγραβάνης έπαιζε ελάχιστα παρότι είχαμε ξεμείνει από παίκτες) αλλά το γεγονός ότι ο παίκτης προσαρμόστηκε στα θέλω του Μπλατ. Τους άλλους ο Μπλατ δεν ενδιαφέρθηκε να τους προσεγγίσει, γιατί δεν ενδιαφέρθηκαν να ανταποκριθούν στα θέλω του Μπλατ.
Προσωπικά, όταν έγινα γνώστης της κατάστασης που επικρατούσε στα αποδυτήρια, την γνώμη συγκεκριμένων παικτών για Μπλατ, θεώρησα δεδομένη την απομάκρυνση του το καλοκαίρι.
Οι παρατηρητικοί θα πρόσεξαν ότι προς το τέλος της χρονιάς, ο Μάρκος είχε ήδη αρχίσει να «κλαίει» τον Μπλατ. Και ήταν απολύτως λογικό. Επειδή έχει την στοιχειώδη το ελάχιστον (του έξω από εδώ κάλτσα είναι αλλά τέλος πάντων) λογική να καταλάβει πως οι Αγγελόπουλοι έπαιρναν τα τελευταία χρόνια το μέρος των Ελλήνων παικτών. Με αυτό τα δεδομένο και όχι μόνο υπήρξε η σιγουριά εκ μέρους μου για την απομάκρυνση Μπλατ.
Ο ήχος όμως αλλάζει την ιστορία του του μπασκετικού Ολυμπιακού. Ναι, ο ήχος.
Ο ήχος. Μία ηχητική καταγραφή (όπου εξύβριζε τους εργοδότες του, απομάκρυνε τον Μπουρούση), έπεισε τα αδέρφια για το δίκιο του Ίβκοβιτς αλλάζοντας εντελώς φιλοσοφία, ηχητική καταγραφή (μην απορείτε, υπάρχουν πολλές σε καθημερινή βάση. Ηχογραφούν οι παίκτες τι λένε μεταξύ τους. Σε καθημερινή σχεδόν βάση. Και βάζουν να ακούσουν και φίλοι τους μετά. Πολλές δε φορές, δεν έχουν θέμα να το μεταβιβάσουν σε φίλους τους. Και ο κύκλος μετάδοσης πληροφορίας μεγαλώνει, αυξάνει η διάμετρος. Και αν έχεις τη τύχη να είσαι μέσα στον κύκλο των ανθρώπων που ενημερώνονται για τα ηχητικά, αρχικά δέχεσαι την πληροφορία, καμμία φορά τα ακούς κιόλας), δείχνει (για εμένα είναι σίγουρη η αλλαγή τους, οφείλω όμως να αφήσω ανοικτό ένα παράθυρο) ότι αλλάζει και ΠΑΛΙ την φιλοσοφία των Αγγελόπουλων.
Ο Μπλατ λοιπόν, όχι μόνο έμεινε, (δεν νομίζω ότι ήταν θέμα αποζημίωσης του, ο λόγος που τον κράτησαν), γέννησαν και τα κοκόρια του! Πως συνέβη αυτό;
α. Άλλο να φτιάχνεις ομάδα με έξι ξένους και οκτώ Έλληνες και άλλο με οκτώ ή εννέα (Ποκουσέφσκι ο ένατος) ξένους παίκτες και πέντε θεωρούμενους (λόγω Βεζένκοφ η λέξη θεωρούμενους) ως μη ξένους.
Ο Μπλατ έχει την εμπειρία ενός έτους, έχει την γνώση της πραγματικότητας μέσα στην ομάδα.
Οι Αγγελόπουλοι έχουν τις μη αντιδράσεις παικτών στον επικοινωνιακό πόλεμο εναντίον τους, σε συνδυασμό με τις ψεύτικες υποσχέσεις της «συμμορίας», (το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να κλείσει το φύλλο αγώνα στον ΕΣΑΚΕ και όχι στο ΣΕΦ, υπό το φόβο επεισοδίων των αγανακτισμένων φιλάθλων και ήταν μεγάλο λάθος των αδερφών που εμπιστεύτηκαν τους «συμμορίτες», και δέχτηκαν το αίτημα) προς τους Αγγελόπουλους, ο ΕΣΑΚΕ (αλήθεια, οι επιτροπές που θα συστήνονταν μετά το πέρας του πρωταθλήματος και θα έκαναν προτάσεις για την διαιτησία, για το αξιόπιστο πρωτάθλημα, που εν τέλει κατέληξαν; Αστείες δικαιολογίες για να έχουν την στήριξη του αφεντικού. Μόνο ο Ολυμπιακός είχε παράγκα, στο ποδόσφαιρο φυσικά, μόνο ο Ολυμπιακός, τα άλλα αθλήματα καθαρά όλα. Σύντομα με την σάρωση που κάνει ο ερασιτέχνης σε όλα τα αθλήματα, θα «βρωμίσουν» και αυτά), το ΑΣΕΑΔ, τον Πρίφτη (ούτε αυτός ξέρει), τη λήξη συμβολαίων (Μπόγρης), ή την μικρή αποζημίωση σε παίκτες για να φύγουν (Αγραβάνης). ΟΛΑ αυτά μαζί συντέλεσαν ώστε ο Μπλατ να φτιάξει την ομάδα όπως την ήθελε. Το σωστό είναι ΣΧΕΔΟΝ όπως την ήθελε. Με την ΕΓΚΡΙΣΗ των αδερφών.
Πόσες μα πόσες(!!!) συγκυρίες, ώστε να φτιάξει ο Μπλατ όπως σχεδόν την ήθελε. Ίσως όχι με τις πρώτες του επιλογές για παίκτες, σίγουρα όμως όλοι οι παίκτες επιλογές του. Και όλες ψαγμένες επιλογές, ως προς τον χαρακτήρα τους, την πειθαρχία τους, την προσήλωση τους στα σχέδια του προπονητή.
Με την πλήρη κάλυψη των Αγγελόπουλων. Ότι ο Μπλατ ζήτησε, το είχε. Δεν υπάρχει μισός παίκτης εκ των αποκτηθέντων που δεν είναι επιλογή Μπλατ. Μισός. (πέρασαν ημέρες, η επικαιρότητα έφερε ένα όνομα που δεν είναι επιλογή Μπλατ, αλλά σύμφωνα με το ρεπορτάζ δεν θα μείνει στην ομάδα, θα δοθεί δανεικός). Για αυτό και κανείς δημοσιογράφος δεν είχε ονόματα παικτών. Τα μάθαμε όλοι από τις ανακοινώσεις. Σε εμένα είναι φανερό πως ο Μπλατ έχει πείσει τους Αγγελόπουλους. ΤΟΥΣ ΕΠΕΙΣΕ. Θέλετε να πληρώνετε παίκτες γιατί ήδη ο κόσμος αντιδρά που η ομάδα έπεσε κατηγορία, χωρίς να πετύχετε μία έστω νίκη επικοινωνιακή και θα αντιδράσει περαιτέρω αν απομακρύνετε όσους θέλω; Σας κατανοώ. Κρατήστε τους (παρότι με την συμπεριφορά τους κατά την διάρκεια της χρονιάς φρόντισαν να χάσω την δουλειά μου), πληρώστε τους, όσα θέλετε, δικό σας θέμα, θα πάρετε όμως τους παίκτες που εγώ θέλω. Εγώ θέλω. Όχι παίκτες που θέλετε εσείς, ο Σκινδήλιας, ο Μπαφές, ο Σπανούλης, ο Πρίντεζης, γενικά οι παίκτες. Όχι. Θα πάρετε τους παίκτες που θέλω εγώ, ο Μπλατ.
Όλοι ξένοι πλην ενός που θα μείνει στην ομάδα (προσωπικά θεωρώ τον Μπλατ απλά καλό προπονητή. Όσοι τον θεωρούν κορυφή, προβληματίζονται γιατί επέλεξε μόνο ένα Έλληνα παίκτη, απορρίπτοντας πάνω από τέσσερεις που του προτάθηκαν;) και όσους θέλω σε αριθμό, αφού δεν έχω περιορισμό στον αριθμό, στα χρήματα βέβαια που θα μου διαθέσετε. Ως προς την αύξηση των διατιθέμενων χρημάτων, βοήθησε ο Πρίφτης, βοήθησαν οι Τζαζ, θα βοηθούσε και η ΤΣΣΚΑ αλλά και πάλι οι Αγγελόπουλοι την πάτησαν, πίστεψαν θα έχουν και άλλες προσφορές από τους Ρώσους.
Συμπερασματικά, ο Μπλατ, το ηχητικό, η ΜΗ αντίδραση των παικτών στον πόλεμο κατά των Αγγελόπουλων και όσα επεσήμανα ανωτέρω, έπεισε τα αδέρφια. Αυτό είναι το σημαντικό. Οι Αγγελόπουλοι πείστηκαν. Για την ακρίβεια, ξανά πείστηκαν. Μετά τον Ίβκοβιτς, τους έπεισε και ο Μπλατ.
β. Ο Μπλατ δημιούργησε μία ομάδα σχεδόν όπως την ήθελε, με πολλή ασφάλεια και για αυτόν αλλά και για τους εργοδότες του. Γκός αρχικά, μετά Μπόλντουϊν, Πάντερ, Πολ, Τσέρι, Κόνιαρης, πέντε περιφερειακοί παίκτες. Κουζμίνσκας, Βεζένκοφ, Μιλουτίνοφ, Ρούμπιτ, Χάαπ, άλλοι πέντε παίκτες για τις θέσεις των ψηλών. Παπανικολάου και Ποκουσέφσκι για την θέση τρία. Δώδεκα παίκτες το σύνολο. Δώδεκα. Να δεχτώ ότι δεν υπολογίζει τον Ποκουσέφσκι; Έντεκα παίκτες. Αν και πιστεύω ότι αν δεν του αρέσει ο Ποκουσέφσκι, κάποιον Έλληνα θα πάρει. Θα ήθελα όμως να δουλέψει και να βελτιώσει τον μικρό. Αρκετοί λοιπόν για ένα παιγνίδι ανά εβδομάδα. Και τι έντεκα στην χειρότερη περίπτωση; Έντεκα αθλητές. Με εννέα και ούτε έπαιζε πέρυσι. Πληρώστε λοιπόν εσείς αυτούς που θέλετε, όσο θέλετε, για τους λόγους που θέλετε. Εγώ ως Μπλατ έχω ΠΛΕΟΝ τους παίκτες που θέλω. Και θα φτιάξω φέτος την ομάδα που ακριβώς θέλω αν ακολουθήσουν όλοι πιστά τις εντολές μου. Αν το “πιστά” το εφαρμόσουν όλοι (για έναν είμαι σίγουρος δεν θα εφαρμόσει), οι έντεκα ή δώδεκα παίκτες θα γίνουν δέκα τρεις ή δέκα τέσσερεις. Και να μην συμβεί αυτό, να μην ακολουθήσουν όλοι, ο Μπλατ έχει τους δώδεκα ή στην χειρότερη περίπτωση για αυτόν έντεκα παίκτες σίγουρους.
γ. Οι ομάδες φτιάχνονται με παίκτες φιλόδοξους, ικανούς αλλά κυρίως παίκτες που τους μιλάει ο προπονητής και κατεβάζουν το κεφάλι. Και το παράδειγμα το έχουμε στην ομάδα μας επί Ίβκοβιτς. Με Σλούκα, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Κέσελι, τον (τότε) Χάϊνς πήραμε την Euroleague. Στην ομάδα φέτος παίκτες που θα τους μιλάει ο προπονητής και πέρα βρέχει, είναι λίγοι πλέον και δεν απασχολούν τόσο τον Μπλατ. Ήδη επιβίωσε και πέρασε την γραμμή του στα αδέρφια.
δ. Ως προς τους νέους παίκτες:
(1) Έχει διαφανεί, για όποιον έχει το κουράγιο να με διαβάσει ως εδώ, πως διαφωνώ πλήρως με την απογοήτευση που υπάρχει για τους παίκτες που αποκτήθηκαν.
Αρχικά, δεν πιστεύω ότι έγινε πρόταση στον Σλούκα, αν έγινε όμως χαίρομαι που δεν την αποδέχτηκε. Χαίρομαι που δεν ήρθε παίκτης τύπου Ντιλέϊνι, Γουαναμέϊκερ, Άνταμς. Και διαφωνώ για δύο λόγους:
(α) Γιατί ο Ολυμπιακός οδηγείται ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στο μοντέλο που λατρεύω. Δημιουργία ΟΜΑΔΑΣ με παίκτες προπονητή, παίκτες στρατιώτες, παίκτες έτοιμους να υποτάξουν το εγώ έναντι του εμείς. Προτιμώ τον Άγιαξ από την Γιουβέντους για να δώσω ένα παράδειγμα.
(β) Γιατί ο Μπλατ έχει κάνει πολύ καλές επιλογές παικτών. Κάτι που θα φανεί μέσα στην χρονιά. Ο Τσέρι που αμφισβητείται εντονότατα είναι καλή επιλογή. Για τα χρήματα που δόθησαν είναι πολύ καλή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, τι χρήματα έχεις και τι παίκτες αποκτάς με τα χρήματα που έχεις. Κόστος, ποιότητα παίκτη. Ο Τσέρι αν στοίχιζε 600.000 ευρώ θα ήταν μία κακή επιλογή. Ο Τσέρι του χαμηλού κόστους είναι πολύ καλή επιλογή. Πολύ καλή!
Και εδώ ανοίγει μία μεγάλη παρένθεση που αφορά δύο παίκτες που είχαμε πέρυσι.
Ο Γκος ήταν εξαιρετική επιλογή. Θα αντιδράσει ο Μάρκος βέβαια, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου. Φίλος μου, μου έλεγε πέρυσι κατά την διάρκεια του παιγνιδιού: Τι βλέπεις στον Γκος; Εξήγησε μου, να καταλάβω. Τι βλέπεις; Και έλεγε και χαρακτηρισμούς για τον παίκτη εκτός των άλλων.
Ό,τι κάνει, το κάνει με έξι απαντούσα. Ό,τι κάνει. Και ό,τι κάνει με έξι σήμερα, αύριο θα το κάνει με επτά. Ήμουν άδικος, γιατί εν στάσει σουτάρει με μεγαλύτερο βαθμό από το έξι. Πασάρει με μεγαλύτερο βαθμό από το έξι. Ήθελα όμως να του δείξω την λογική μου. Αυτή που μου μετέφερε προπονητής στα νειάτα μου. Προτιμότεροι παίκτες που κάνουν πολλά με έξι ή επτά, παρά παίκτες που κάνουν ένα με δέκα και τα άλλα με δύο ή τρία. Ο Γκος επιπροσθέτως ήταν και είναι καλός χαρακτήρας.
Πρόσφατα λοιπόν, τον πήρα τηλέφωνο το σήκωσε και τον προέτρεψα, Utah Jazz.com, (ούτε που ενδιαφέρθηκα αν ήταν σωστή η διεύθυνση, δεν ήταν αυτό το νόημα), στείλε τους mail και ρώτησε τους, τι είδαν στον Γκος. Αντίστοιχο mail μπορεί να σταλεί και στον Πρίφτη. Αν και είναι αλήθεια, ότι ο Μάντζαρης πέρυσι, δεν δούλεψε σχεδόν καθόλου. Πέρυσι όμως ελάχιστοι δούλεψαν. Έχει εξηγηθεί ήδη το γιατί. Και βέβαια διαφωνώ με το να έχει ο παίκτης επιλογή για ποιον προπονητή θα δουλέψει ή όχι. Ο παίκτης αυτός είναι κακός επαγγελματίας.
Ο Λεντέϊ από την άλλη, έχει θέμα να αντιληφθεί ότι στο παιγνίδι υπάρχει και η πάσα. Πως έχει συμπαίκτες. Επιθετικά είναι χαρισματικός, αμυντικά κακός, είναι όμως παίκτης εκτός τακτικής. Αν ο Γιασκεβίτσιους τον βελτιώσει θα σημαίνει ότι ο Μπλατ είτε δεν ξέρει να βελτιώσει παίκτες, είτε δεν έχει πειθώ, είτε δεν ασχολείται με όσους δεν τα παίρνουν γρήγορα, είτε δεν ασχολείται με παίκτες που δεν δουλεύουν.
Κλείνει η παρένθεση.
(2) Δεν υπάρχει παίκτης από αυτούς που αποκτήθηκαν που δεν ξέρει να χτυπάει την μπάλα στο γήπεδο. Ακόμη και ο Ρούμπιτ θα ντριπλάρει και με το αδύναμό του χέρι και θα πάει προς το καλάθι.
(3) Δεν θυμάμαι άλλη τετράδα (Μπόλντουϊν, Τσέρι, Πάντερ, Πολ) περιφερειακών στον Ολυμπιακό, τόσο γοργοπόδαρους, με τόσο καλό χειρισμό της μπάλας, τόσο ικανούς στον ένας εναντίον ενός, τόσο καλούς αμυντικούς ως προς την τοποθέτηση χεριών στην μπάλα. Πέρυσι μας χτυπούσαν όλες οι ομάδες σε τρεις παίκτες στην περιφέρεια. Σημάδευαν τους τρεις από τους πέντε παίκτες μας στην περιφέρεια. Ο Τουπάν που είναι καλός αμυντικός, λόγω κακών σχέσεων με Μπλατ από ένα σημείο και μετά αδιαφορούσε για την άμυνα. Μας έβρισκαν αδύναμους αμυντικά στους τέσσερεις από τους πέντε αμυντικούς μας. Φέτος σε ποιον παίκτη θα μας χτυπήσουν; Ποιος εκ των πέντε (Μπόλντουϊν, Τσέρι, Κόνιαρη, Πάντερ, Πολ) είναι αδύναμος κρίκος για να τον σημαδέψει ο αντίπαλος προπονητής; Θα κοιτάζουν τον Μπλατ και θα προσεύχονται να βάλει μέσα τον Σπανούλη. Οι προσευχές όμως δεν εισακούγονται πάντα. Και αν εισακουστούν θα είναι για ελάχιστο χρόνο και όταν το παιγνίδι θα έχει κριθεί. Από το τρεις και εν συνεχεία τέσσερεις στους πέντε αδύναμους κρίκους στην περιφερειακή μας άμυνα, η ομάδα μετεβληθεί σε κανέναν από τους πέντε. Σε κανέναν! Και όμως αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη στις κρίσεις για την στελέχωση της ομάδας. Κατά την διάρκεια της χρονιάς όμως θα φανεί πόσο δυνατό σημείο μας θα είναι η περιφερειακή μας άμυνα. Περιφερειακή άμυνα που πέρυσι μας πλήγωσε.
(4) Ο Μπλατ επέλεξε τον Κουζμίνσκας για το σουτ του. Θα ταιριάζει προφανώς περισσότερο στα σχέδια του. Προσωπικά και εμμένοντας στα στερεότυπα μου θα επέλεγα τον Εντούρ (πολύ καλύτερο παιγνίδι πλάτης, καλύτερος ψηλά, καλύτερος αμυντικός, καλύτερος στα ριμπάουντ). Την ομάδα όμως την προπονεί ο Μπλατ και αυτός ξέρει τι θα εξυπηρετήσει ο Κουζμίνσκας στο παιγνίδι που έχει στο μυαλό του.
Ο Ρούμπιτ είναι ένας παίκτης που θα σπρώξει. Θα πάρει ριμπάουντ, θα σουτάρει. Κυρίως όμως επιλέχτηκε για την ικανότητα του να σπρώχνει. Είχαμε μεγάλο θέμα πέρυσι όταν ο Μιλουτίνοφ ήταν στον πάγκο στον τομέα σπρωξίματος αντιπάλων ψηλών. Λεντέϊ και Πρίντεζη τους πήγαιναν καροτσάκι οι αντίπαλοι ψηλοί. Και βέβαια διαφωνώ ότι ο Ρούμπιτ είναι τεσσάρι. Διαφωνώ. Ο Ρούμπιτ είναι μόνο πεντάρι. Δεν έχει σημασία, ο παίκτης όμως δεν είναι τεσσάρι. Έδεσε το κορμί του και το έδεσε γιατί είναι πεντάρι. Μια σύγκριση του κορμού του, πριν έξι με σήμερα θα καταδείξει την διαφορά.
(5) Ο παίκτης που πιστεύω θα είναι η έκπληξη, ο παίκτης που θα πίνει νερό στο όνομα του Μπλατ γιατί η καριέρα του θα εκτοξευτεί είναι ο Χαπ. 208 εκατοστά παίκτης, με την ταχύτητα του, με τον χειρισμό στην μπάλα και με τα δύο χέρια, με την ικανότητα του να ακολουθήσει σε όλες τις κατευθύνσεις κοντούς παίκτες δεν ξέρω πολλούς στην Ευρώπη. Και μπράβο του που δεν ξέρει να σουτάρει γιατί θα τον βλέπαμε στην τηλεόραση στον μαγικό κόσμο του NBA και όχι αγωνιζόμενο με τον Ολυμπιακό. Πιστεύω, δε θα έχει αρκετό χρόνο συμμετοχής. Δύο φορές στο ίδιο παιχνίδι είναι με πλάτη έναντι ενός σχετικά εύσωμου έγχρωμου παίκτη. Γυρίζει και τις δύο φορές δέχεται κόψιμο. Βγαίνει λοιπόν έξω, παίρνει την μπάλα και παίζει τον αργό ψηλό στα πόδια. Άγαλμα ο αντίπαλος. Πολύ έξυπνος ο Χαπ. Στην επόμενη φάση που πήρε μπάλα τον πόσταρε, έλαβε υπόψη του δεδομένα και σκόραρε. Οι ψηλοί παίκτες ως επί το πλείστον είναι αργοί. Θα βρει παίκτη αδύνατο ψηλά; Θα τον ποστάρει. Θα βρει παίκτη αργό στα πόδια; Θα τραβηχτεί έξω και θα τον περάσει εύκολα καθόσον γρήγορος και ικανός χειριστής την μπάλας. Θα δει παίκτη να κόβει στην ρακέτα; Θα πασάρει. Αυτό το παιδί με έχει εντυπωσιάσει. Και έχω παρακολουθήσει ολόκληρα παιγνίδια με αυτόν και όχι στιγμιότυπα.
(6) Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά που ο Μπλατ δεν επιλέγει ψηλό ασανσέρ, παίκτη κατσίκι όπως συνήθιζα να γράφω. Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Ο Μπλατ δεν επιλέγει κατσίκια για τους ψηλούς. Κάτι σημαίνει αυτό. Επιλέγει παίκτες που ξέρουν να χτυπάνε την μπάλα στο παρκέ. Σχεδόν όλοι μας έχουμε στερεότυπα, εμμονές για χαρακτηριστικά παίκτη ανά θέση. Ο Μπλατ για τις θέσεις των ψηλών, δεύτερη συνεχόμενη χρονιά δεν επιλέγει κατσίκια, αλλά παίκτες που ξέρουν να χτυπάνε την μπάλα στο γήπεδο. Το μπάσκετ, αλλάζει και θα αλλάξει περαιτέρω. Οι παίκτες θα αναγκαστούν να ξέρουν μπάσκετ. Να βάζουν την μπάλα στο παρκέ επιτυχώς. Να έχουν το ένας εναντίον ενός, να σουτάρουν καλά. Σύντομα το σημαντικότερο κομμάτι του Ευρωπαϊκού μπάσκετ, το σκρίν ψηλού στον κοντό που έχει την μπάλα, θα χρησιμοποιείται ελάχιστα. Ο Μπλατ ως προς αυτό είναι νεωτεριστής. Θα είμαστε η ομάδα με την μικρότερη χρήση αυτού του σκριν. Με την μικρότερη χρήση.
(7) Συγκρίνοντας πεντάδες ψηλών πέρυσι με φέτος, φέτος έχουμε καλύτερο σουτ (Κουζμίνσκας), περισσότερη ομαδικότητα, καλύτερη πάσα, περισσότερο παιγνίδι πλάτης, καλύτερη άμυνα, περισσότερο σπρώξιμο, λόγω Χαπ, Ρούμπιτ.
ε. Συνολικά βάσει του ποσού που διατέθηκε στον Μπλατ, θεωρώ την στελέχωση έξυπνη και ΑΚΡΩΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ. Με λιγότερα χρήματα σε σχέση με πέρυσι (το πριόνι και φέτος θα πάει σύννεφο και όποιος θέλει εκ των Ελλήνων ας ξανά διαμαρτυρηθεί) ο Ολυμπιακός έχει:
(1) Οκτώ καλούς χειριστές της μπάλας (Τσέρι, Μπόλντουϊν, Πάντερ, Πολ, Κόνιαρης, Σπανούλης, Πρίντεζης, Χαπ).
(2) Έντεκα παίκτες που μπορούν να παίξουν ένας εναντίον ενός σε ικανοποιητικό βαθμό (Τσέρι, Μπόλντουϊν, Πάντερ, Πολ, Κόνιαρης, Σπανούλης (αν και θα είναι δύσκολο πλέον), Ποκουσέφσκι, Πρίντεζης, Ρούμπιτ, Χαπ, Μιλουτίνοφ).
(3) Εννέα παίκτες που μπορούν να παίξουν το ελάχιστον ικανοποιητική άμυνα (Τσέρι, Μπόλντουϊν, Πάντερ, Πολ, Κόνιαρης, Παπανικολάου, Ρούμπιτ, Χαπ, Μιλουτίνοφ).
(4) Πέντε το ελάχιστον καλούς σουτέρ (Πάντερ, Πολ, Παπανικολάου, Βεζένκοφ, Κουζμίνσκας). Με Γκος θα ήταν έξι.
(5) Τέσσερεις παίκτες που μπορούν να παίξουν πλάτη (Πρίντεζης, Χαπ, Ρούμπιτ, Μιλουτίνοφ).
(6) Eπτά καλούς πασέρ (Τσέρι, Μπόλντουϊν, Πάντερ, Κόνιαρης, Σπανούλης (αν και δεν θα παίζουμε με σκριν του ψηλού στον κοντό), Χαπ, Μιλουτίνοφ).
ζ. Ο Ολυμπιακός φέτος, θα τρέχει πολύ, θα πιέζει πολύ στην άμυνα, ειδικά την περιφέρεια της αντιπάλου ομάδας. Θα παίζουμε ελάχιστα με σκριν του ψηλού στον κοντό που έχει την μπάλα. Οι περιφερειακοί μας και οι ψηλοί μας θα παίζουν ένας εναντίον ενός, οδηγούμενοι είτε σε προσωπική ενέργεια, είτε σε σπάσιμο της μπάλας στην περιφέρεια για σουτ από απόσταση. Τα ριμπάουντ θα είναι αποτέλεσμα ομαδικής προσπάθειας, γιατί μόνο τρεις είναι από σχετικά καλοί έως πολύ καλοί ριμπάουντερ (Μιλουτίνοφ, Χαπ, Ρούμπιτ).
η. Τι μπορεί να χαλάσει αυτό το όμορφο που σχεδίασε ο Μπλατ; Δύο οι περιπτώσεις:
(1) Όταν θα μπαίνουν στο γήπεδο, ειδικά ο ένας, επειδή θα έχουν περιορισμένο χρόνο, θα παίρνουν πολλές προσπάθειες. Χτύπημα της μπάλας στο παρκέ μέχρι να βγει πετρέλαιο και σουτ από όπου του καπνίσει. Θα τον βγάζει ο Μπλατ. Αν η ομάδα παίρνει αποτελέσματα, (όπως πιστεύω θα γίνεται) θα υπάρχει κριτική στον Μπλατ για την μη χρησιμοποίηση. Μέχρι εκεί όμως. Πρόβλημα ενδέχεται να υπάρξει αν τα αποτελέσματα δεν είναι καλά, καθότι οι αγαπητικοί δημοσιογράφοι συγκεκριμένων παικτών, θα αυξήσουν την κριτική προς τον Μπλατ. Ήδη του ασκούν έντονη κριτική για την στελέχωση. Αν οι Αγγελόπουλοι υποκύψουν, θα είναι άξιοι της μοίρας τους.
(2) Το (ας σκεφτεί ο καθένας ότι θέλει για αυτόν που υποννοεί η παρένθεση) να δεχτεί όσα εμείς θέλουμε ως προς τις αλλαγές στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Ο Μπλατ θα αναγκαστεί να κόψει τρεις ή δύο ξένους, γιατί και οι άλλοι έχουν επτά. Και έχουν επτά γιατί όπως έστησε την ομάδα αρχικά το ( ), ειδικά στην περιφέρεια θα μάρκαρε ο κανένας. Επενέβη ο Ανάργυρος και την συμμάζεψε την κατάσταση. Αν και για τους οπαδούς, η επιλογή κοψίματος παίκτη ή παικτών θα ήταν εύκολη υπόθεση, (Ποκουσέφσκι, Τσέρι, Χαπ) για τον Μπλατ θα ήταν εφιάλτης. Αφενός θα χαλούσε το πλάνο του, αφετέρου αυτό θα σήμαινε περισσότερο χρόνο σε συγκεκριμένους παίκτες, κάτι που ο Μπλατ δεν θέλει. Και φρόντισε με την στελέχωση που έκανε να το αποφύγει. Αν οι άλλοι έχουν τον έξυπνο μέσα στην ομάδα τους, όπως θεωρώ τον έχουν, θα εισηγηθεί στο ( ) να αποδεχτεί όλα μας τα θέλω. Θα δημιουργήσουν έτσι πρόβλημα στον Μπλατ.
θ. H περυσινή χρονιά τελικά θα βγει σε καλό για την ομάδα. Γιατί οι Αγγελόπουλοι επιτέλους κατάλαβαν. Οι διαφορές στις αντιδράσεις τους σε σχέση με άλλες εποχές είναι ήδη εμφανείς.
(1) Κράτησαν τον Μπλατ παρά τις αντιδράσεις των παικτών, παρότι ήξεραν τις κακές σχέσεις με τους παίκτες. Τον Μπλατ που απέτυχε πέρυσι, τον Μπλατ που έχει ένα ακριβό για τα δεδομένα του συλλόγου συμβόλαιο τον κράτησαν.
(2) Και όχι μόνο τον κράτησαν, του πήραν τους παίκτες που ήθελε. Τους παίκτες που θα κάνουν ευτυχισμένο τον Μπλατ και όχι παίκτες που θα κάνουν ευτυχισμένους υπάρχοντες παίκτες.
(3) Δεν υπάρχει το περίφημο μοντέλο Ελλήνων παικτών, του κορμού, πάρα μόνο για επικοινωνιακούς λόγους και για ένα μόνο έτος.
(4) Πέρυσι υπήρξαν δημοσιογράφοι, μικρόφωνα, δηλώσεις για συναισθηματικό δέσιμο, για συνομιλίες για το μέλλον και την στελέχωση(!!!) της ομάδας. Απίστευτο! Συζητούσαν με υφιστάμενο για το υλικό που θα χρησιμοποιούσε ο προϊστάμενος. Φέτος, πόσες φορές να ρώτησαν τον υφιστάμενο; Ξέρεις ο προϊστάμενος θέλει να φέρει αυτόν και αυτόν και αυτόν και στην περιφέρεια να γίνεις ο έκτος παίκτης, Συμφωνείς; Πόσες φορές τον ρώτησαν φέτος; Φέτος δεν ήξερε πότε θα υπογράψει και έβαζε τους αγαπητικούς του κάθε λίγο να γράφουν για το πόσο έχει καθυστερήσει η ανανέωση. Φέτος μια λιτή ανακοίνωση ανανέωσης και μία φωτογραφία. Και αν δεν έδινε την είδηση ο παίκτης ότι πάει να υπογράψει ούτε φωτογραφία δεν θα παρουσίαζαν τα αδέρφια.
(5) Πέρυσι μαθεύτηκε για Μεσίνα γιατί κάποιοι μίλησαν. Φέτος δεν μαθεύτηκε τίποτα. Γιατί απλά λίγοι ήξεραν. Οι δε παίκτες που άλλοτε τους ρωτούσαν τι να κάνουν, περίμεναν καρτερικά τηλέφωνο για να μάθουν προθέσεις. Όχι πληροφόρηση για το μέλλον της ομάδας δεν είχαν, αλλά ούτε καν για το μέλλον τους.
ι. Ο Ολυμπιακός θα περάσει στις οκτώ καλύτερες ομάδες της Euroleague. Θα το κάνει μάλιστα με πειστικό τρόπο. Να το επαναλάβω. Ο Ολυμπιακός θα περάσει στις οκτώ της διοργάνωσης της Euroleague και μάλιστα θα το κάνει με πειστικό τρόπο.
Αν μάλιστα δεχτούν όλα μας τα θέλω και αγωνιστούμε στο πρωτάθλημα (πιστεύω δεν το θέλουμε και εξήγησα τους λόγους), αν όμως αναγκαστούμε αφού δεχτούν όλα μας τα θέλω, δεν θα έχουμε δικαίωμα να αρνηθούμε, πραγματικά θα ήθελα να δοθεί η δυνατότητα για οκτώ ξένους παίκτες. Ας χάσουμε εμείς τον Ποκουσέφσκι και ας πάρουμε στην θέση του για μία χρονιά τον Βασιλόπουλο. Οι δε άλλοι ας πάρουν όποιον θέλουν για όγδοο παίκτη τους. Και για ένατο.
Γιατί όλη αυτή η σκέψη; Που πιθανότατα είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας;
Θα ήθελα πολύ να δω τους Ράϊς, Φριντέτ, Παππά να μαρκάρουν τους Μπόλντουϊν, Τσέρι, Πάντερ, Πολ σε πολλά παιγνίδια και όχι μόνο σε δύο.
Θα ήθελα να δω (σύμφωνα με τους δημοσιογράφους το καλύτερο υλικό που είχε ποτέ η πρωταθλήτρια κόσμου(!) που αποκλείστηκε από τον Προμηθέα(!!) που δεν μπόρεσε να μας κερδίσει ενώ παίξαμε με έξι παίκτες) τους Ρέϊ, Λάνγκφορντ, Τολιόπουλο, Γκίκα (μόνο επιθετικά είναι το παλικάρι), να μαρκάρουν τους Μπόλντουϊν, Τσέρι, Πάντερ, Πολ.
Αξίζει πραγματικά ο Μπλατ να απολαύσει αυτό που σχεδίασε, αγωνιζόμενο και στην Ελλάδα. Και εμείς ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να διαπιστώναμε ότι σε όλα μα όλα τα αθλήματα κερδίζουν οι ομάδες. Αυτές που αμύνονται και επιτίθενται με την ίδια επιτυχία. Αυτές που έχουν παίκτες που παίζουν εξίσου καλά και στα δύο μέρη του γηπέδου. Αυτές που έχουν ΥΓΙΗ αποδυτήρια. Και το γράφω εγώ ότι το αξίζει ο Μπλατ, που τον θεωρώ απλά καλό προπονητή. Δεν χρειάζεται να είναι κορυφαίος. Και το απλά καλός προπονητής αρκεί. Και το απλά καλοί παίκτες αρκεί για να φτιάξεις ΟΜΑΔΑ. Με εγωϊστές και ας είναι χαρισματικοί τεχνικά δεν φτιάχνεις ομάδα. Φέτος θα είμαστε ΟΜΑΔΑ. Με όσα πιστεύω για την αλλαγή στον τρόπο σκέψης των Αγγελόπουλων, δεν θα επιτραπεί τίποτα και σε κανένα, παρά το να είμαστε ΟΜΑΔΑ.
