Καλησπέρα σας.
Για την δημιουργία μιας επιτυχημένης ομάδας, χρειάζεται σταθερότητα κατά κύριο λόγο. Διοικητική σταθερότητα, που θα επιφέρει προπονητική συνέπεια. Στο προηγούμενο κείμενο διαβάσαμε ότι ο Μπαρτζώκας είναι υπεύθυνος για όλα αυτά. Πολύ σωστά. Ο προπονητής είναι εκείνος που δημιουργεί την ομάδα και οι διοικητικοί ηγέτες, εκείνοι που την θωρακίζουν.
Tanith – Never Look Back
Ο Ολυμπιακός διαθέτει τις βάσεις για μια επιτυχημένη ομάδα, όπως αυτές δημιουργήθηκαν κατά την δεύτερη παρουσία Μπαρτζώκα αλλά και ισχυροποιήθηκαν εξαιτίας της δημιουργικής ευφυίας του συγκεκριμένου προπονητή.
Βέβαια, η κομβική επικράτηση και η απόλυτη επιτυχία προϋποθέτουν και αρκετή τύχη. Πολλές “αρμάδες” και ομαδάρες του παρελθόντος, απέτυχαν επειδή δεν διέθεταν την τύχη που χρειαζόταν εκείνες τις συγκεκριμένες ή τις “αναθεματισμένες” στιγμές που κρινόταν το αποτέλεσμα. Δεν θα τα χαλάσουμε όμως εκεί.
Το φετινό σύνολο είναι ήδη επιτυχημένο με την δεύτερη συνεχή παρουσία του στο Final Four της καλύτερης ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Με την μοναδική πρωτιά στα χρονικά ελληνικής ομάδας, στην κανονική περίοδο της διοργάνωσης. Με την κατάκτηση του κυπέλλου Ελλάδας, με χαρακτηριστική ευκολία έναντι του “αιώνιου” αντιπάλου στις εγχώριες διοργανώσεις.
Για μας τους Γαύρους που θα θέλουμε όλα, δεν θα είναι απόλυτα επιτυχημένο αν δεν κατακτήσει το ελληνικό πρωτάθλημα και την Ευρωλίγκα φυσικά. Αυτή θα ήταν μια ιδανική εξέλιξη κι ένα εξόχως ιδεατό σενάριο. Απόλυτα επιθυμητό αποτέλεσμα αν κατάφερνε την τριπλή στέψη η αγαπημένη μας ομάδα. Αυτή είναι η απόλυτη ονείρωξη κάθε μπασκετικού και μη Γαύρου.
Όμως, ακόμη και με μια ενδεχόμενη αποτυχία στο Final Four του Κάουνας, δεν θα τα βάψουμε μαύρα, αρκεί η τελευταία γεύση που θα μείνει στον ουρανίσκο μας, να είναι γλυκιά. Η κατάκτηση -δηλαδή- του πρωταθλήματος ΕΣΑΚΕ, έναντι του σφετεριστή του θρόνου της Α1.
Επειδή “όλα είναι δρόμος”, σύμφωνα με την ομώνυμη ταινία του Παντελή Βούλγαρη με Βέγγο, Καταλειφό και σία, ο Ολυμπιακός ολοκλήρωσε την φετινή του ευρωπαϊκή διαδρομή. Πάντα θα είναι δρόμος. Άλλες φορές βατός κι άλλες δύσβατος. Στο τέλος της διαδρομής μπορεί να υπάρχει η Ευρωλίγκα ως άλλη Ιθάκη, δηλαδή ο πολυπόθητος στόχος του Ολυμπιακού, ως άλλου Οδυσσέα.
Υποτίθεται ότι το ταξίδι είναι η απόλαυση κι όχι ο προορισμός. Ακόμη κι αν δεν προκύψει ιδανικό τέλος στην συγκεκριμένη διαδρομή προς Κάουνας, θα ξέρουμε τουλάχιστον ότι απολαύσαμε το ταξίδι. Ας μην ξεχνάμε ότι εδώ που φτάσαμε ως σύλλογος, δεν χρειάζεται καμιά ματιά προς τα πίσω και κανένα πισωγύρισμα πλέον. Κοιτάζουμε μόνο μπροστά…
“Never look back, fly fast to the ocean
Turn your fate while it’s in motion.”
