
Καλησπέρα σας.
Αρχίζουν τα δύσκολα. Για όλους τους μνηστήρες του τροπαίου. Από τους υποτιθέμενους ισχυρούς, έως και τους θεωρητικά αδύναμους σφετεριστές του θρόνου. Ο καιρός έφτασε κι ο χρόνος τρέχει ασταμάτητα. Όχι μόνο για τον πρώτο της κανονικής περιόδου, που θα θέλουν όλοι να αποδείξουν ότι δεν έπρεπε να τερματίσει πρώτος.
Helloween – “MARCH OF TIME” (Official Audio)
Από τον πρώτο λοιπόν, της κατάταξης Ολυμπιακό, μέχρι και την όγδοη Παρί.
Τα ζευγάρια ξεκινούν ως εξής:
Ολυμπιακός εναντίον Ρεάλ
Φενέρ εναντίον Παρί
Πάο εναντίον Εφές
Μονακό εναντίον Μπαρτσελόνα
Εξαιρετικά αμφίβολα τα τελικά αποτελέσματα. Οι πρώτες ομάδες που αναφέρονται διαθέτουν το πλεονέκτημα έδρας έναντι των αντιπάλων τους. Οι προβλέψεις είναι δυσκολότερες από άλλες χρονιές, όχι μόνο επειδή η φετινή διοργάνωση ήταν αμφίρροπη, αλλά επειδή οι ομάδες που έφτασαν στην τελική οκτάδα, είναι εξίσου ισχυρές.
Καμία δεν θεωρείται άτρωτη ή απόλυτο μεγαθήριο όπως κάποτε η Ρεάλ του Σαμπόνις ή η ΤΣΣΚΑ του Κιριλένκο, αλλά όλες κινούνται λίγο έως πολύ στα ίδια επίπεδα.
Όπως συνηθίζεται, τις περισσότερες πιθανότητες έχουν οι γηπεδούχοι.
Ο Ολυμπιακός είναι σαφέστατα ισχυρότερος, αν φυσικά παρουσιαστεί υγιής και ξεκούραστος. Κι αυτό επειδή δείχνει εκτός φόρμας τελευταία, σε αντίθεση με την αντίπαλό του Ρεάλ. Η οποία Ρεάλ, διαθέτει το ειδικό βάρος κι εκτός αυτού, απέδειξε ότι έχει εύκολα ομάδες όπως η Μπάγερν, την οποία απέκλεισε με χαρακτηριστική άνεση.
Η Φενέρ δείχνει ικανότατη ως δεύτερη της κανονικής περιόδου, μέχρι τον τραυματισμό του Μπόλντουιν. Η ομάδα τράβηξε με Χέις-Ντέιβις και Γκούντουριτς. Έδειχνε να έχει ταβάνι, μέχρι την προσθήκη του Μακόλουμ που έδωσε επιθετικό έναυσμα και τον τρίτο πόλο που χρειαζόταν. Η Παρί είναι εκ διαμέτρου αντίθετη σε έμψυχο δυναμικό, φαινομενικά κατώτερη με μια πρόχειρη ματιά, αλλά με εξαιρετικό πρωτοεμφανιζόμενο προπονητή και σε καταιγιστικούς ρυθμούς αν βρεθεί στη μέρα της. Εκτιμώ ότι θα κερδίσει την σειρά και κάτι παραπάνω…
Ο Παναθηναϊκός έχει σαφέστατο πλεονέκτημα έναντι της πάλαι ποτέ βασίλισσας Εφές. Όχι μόνο εξαιτίας του πληρέστατου έμψυχου υλικού που διαθέτει, όχι μόνο εξαιτίας της έδρας που θα είναι απροσπέλαστη σε ομάδες χωρίς τσαγανό, αλλά και εξαιτίας του φορμαρισμένου και ασταμάτητου σκόρερ που διαθέτει. Μπορεί να δυσκολέψει τη σειρά η Εφές, επειδή διαθέτει πολύ καλούς γκαρντ και ισχυρή γραμμή ψηλών, αλλά δεν μπορεί να ανατρέψει το πλεονέκτημα έδρας σε καμία περίπτωση.
Η Μονακό του πρωτάρη Σπανούλη, ενώ διαθέτει πολύ καλό ρόστερ, δείχνει να μην μπορεί να το εκμεταλλευτεί ανάλογα. Διαθέτει παίκτες για κάθε τρόπο παιχνιδιού και στα μέτρα κάθε αντιπάλου. Δεν είναι εύκολη ομάδα για οποιονδήποτε αντίπαλο και ειδικότερα για μια ομάδα σαν την Μπαρτσελόνα που εκτός του Πάντερ και των μη-σταθερών Βέσελι και Γουίλι, δεν δείχνει ικανή να απειλήσει σε αυτή την καμπή της διοργάνωσης.
Αυτά σε γενικές γραμμές. Όσο για μας τους Ολυμπιακούς, έφτασε η στιγμή να παραβλέψουμε και να παρακάμψουμε τις όποιες τεχνικές ή ιδεολογικές διαφωνίες μας και να βάλουμε πλάτη όπως γραφόταν παλιότερα. Ή ακόμη και να το γράψω Πειραιώτικα ή Συριανά αν προτιμάτε: Εδώ που φτάσαμε, κάνουμε μόκο και στηρίζουμε την ομάδα μέχρι τελικής πτώσης.
Για το καλύτερο!